در یک دنیای عالی، سرمایه گذاری خطرپذیر پاک می شود و بانک ها وام دهی را سخت تر می کنند. این بدان معناست که فدرال رزرو نیازی به افزایش زیاد نخواهد داشت و به مصرف کنندگان بدهکار که در حال مبارزه هستند شانس بقا را می دهد.
شاید من بدبین هستم که این یک انتخاب آسان برای فدرال رزرو و خزانه داری است: آنها بانک ها را نجات می دهند و مصرف کنندگان را برای خشک کردن معطوف می کنند.
فشار دادن آهسته اقتصاد با افزایش نرخ ها روشی آزمایش شده و واقعی است که در آن سیاست گذاران می توانند احساس کنند که کنترل را در دست دارند. بحران بانکی با آتش بازی می کند.
پس چه خواهد شد؟
اگر در عوض، این بار بر دوش بانک ها و سرمایه های خطرپذیر بیفتد، چه می شود؟
هدف از افزایش نرخ بهره، ایجاد درد اقتصادی است. در یک دنیای عالی، به طور مساوی و عادلانه توزیع می شود، اقتصاد به اندازه ای کاهش می یابد که تورم را به تعادل بازگرداند.
اما نرخ بهره ابزاری معروف است.
در یک پست آینده در مورد اینکه چرا فدرال رزرو و خزانه داری باید در برابر انگیزه برای نجات مقاومت کنند، خواهم نوشت.
منبع: https://www.forexlive.com/centralbank/the-fed-is-now-facing-a-real-dilemma-heres-what-will-happen-20230310/
مشکل فدرال رزرو و خزانه داری این است که مهار بحران بانکی دشوار است. اگر آنها اجازه دهند آتش گسترش یابد – مانند مقاماتی که در مورد Lehman Brothers انجام دادند – ممکن است به سرعت از کنترل خارج شود. اعتقاد من این است که بحران مالی نیازی به وقوع نداشت. این امر گران بود، اما ترکیب سریعتر کاهش نرخ، QE و پول دولتی بسیار ارزانتر از آنچه آشکار شد. آن درس در واشنگتن فراموش نشده است.
آیا این چیزی است که قرار است اتفاق بیفتد؟ من خیلی مطمئن نیستم.
آیا این چیز خوبی خواهد بود؟ مطمئن. اینها قرار است در یک اقتصاد ریسک پذیر باشند.
همانطور که وجود دارد، بیشترین بار بر دوش افرادی است که در موقعیت های نامطمئن هستند: کسانی که بیش از حد وام گرفته اند و نمی توانند پرداخت کنند. ما مجموعاً قبول داریم که خانواده ها برای کنترل تورم متضرر خواهند شد.